Informacja prasowa nr 2 - ceny, dojazd.

Informacja prasowa nr 3 - stolik mistrzów.

Informacja prasowa nr 4 - autografy w EMPIK-u.

Informacja prasowa nr 5 - gość Festiwalu.

Gościem Specjalnym tegorocznego 2. Krakowskiego Festiwalu Komiksu i Mangi jest Francois Boucq laureat Grand Prix festiwalu Angouleme'98 i Prezydent tego festiwalu w 1999r.

Francois Boucq:

ur. 28 listopada 1955, zadebiutował w r. 1974, rysowaniem dla prasy karykatur politycznych. Pierwsze jego komiksy pojawiły się w 1975 r. w piśmie "Mormoil". Po kilkuletniej przerwie, gdy zajmował się (jak się zdaje) rzeźbą, zaproponował swoje krótkie satyryczne historie redakcji pisma "Pilote", która, ku jego zaskoczeniu, przyjęła je i opublikowała. Tak narodził się cykl opowiadanek "Carnets d"humour" (Notatki humorysty) do scenariuszy Delana. Potem pojawiły się przygody Rocka Mastarda i "Lekcje Profesora Bourremou" do scenariusza Pierre'a Christina.

Od 1983 r. regularnie publikuje na łamach pisma "A Suivre" humorystyczne nowelki, zebrane potem m. in. w tomach "Pionierzy przygody ludzkości", "Punkt ucieczki dla odważnych" czy "Chodnikowe nauki". W drugiej połowie lat 80 nawiązuje współpracę z amerykańskim pisarzem Jerome Charynem i realizuje dwie "powieści graficzne": "Żona magika" (1984-85) i "Diabelskie usta" (1989). W 1991 publikuje "Niewidzialną Katedrę" - pierwszy tom zapowiadanej trylogii, zrealizowanej w konwencji "mistycznej antyutopii" pt. "Księżycowa Twarz" do scenariusza Alexandro Jodorowsky'ego. Komiks znajduje kontynuację w tomie "Kamień losu", ale zapowiadany trzeci tom do tej pory nie powstał. Boucq miał być także rysownikiem komiksu "Blueberry 1900" - opowieści, nawiązującej do słynnej serii westernowej Jean-Michela Charliera i Jeana Girauda. Realizacja tego komiksu została jednak zablokowana przez syna i spadkobiercę Charliera, który uznał, że wizerunek Blueberry'ego, zawarty w tym albumie, jest sprzeczny z tym, jaki zaprojektował jego ojciec dla całej serii. Jednak Boucq spróbował swoich sił w westernie, realizując w tym roku pierwszą część opowieści z Dzikiego Zachodu pt. "Bouncer" - znowu do scenariusza Jodorowsky'ego.

Boucq znany jest jako autor ostrych, zaprawionych gryzącą ironią historii satyrycznych, w których pokazuje ludzkie społeczeństwo, ożywiając metaforę o wielkomiejskiej dżungli i rządzących naszą społecznością prawach buszu: jego ludzcy bohaterowie żyją w świecie, będącym dosłownym pomieszaniem wielkiego miasta i dżungli, a i sami często stykają się z wszelkiej maści zwierzętami. W wykreowanym przez Boucqa świecie normą jest widok panów o wyglądzie typowych urzędników w kapelusikach, garniturach i okularach... oraz ozdobą w postaci kości, przewleczonej przez nozdrza. Boucq dysponuje niezwykłą biegłością w rysunku realistycznym, śmiało przechodzącym w karykaturę. Fizjonomie postaci z jego komiksów bezbłędnie określają ich charakter, status społeczny czy poziom umysłowy. Boucq jest rysownikiem wszechstronnym, ale gustuje w opowieściach drapieżnych, często brutalnych i okrutnych z bardzo delikatną domieszką liryzmu. Jego rysunki można nieomylnie rozpoznać już na pierwszy rzut oka.

Poprzednia strona